Ik ben op 29 november 1987 geboren en woon mijn hele leven al in Borne. Na 8 jaar basisschool op 't Iemnschelf ben ik naar het Twickel college in Hengelo gegaan. Ik zit nu op 3 VWO. Twickel is een hele leuke school waar heel veel aan creatieve vakken wordt gedaan zoals muziek, tekenen. Dit vind ik heel leuk omdat ik zelf ook creatief ben. Dan ga ik nu vertellen wat er met mij is gebeurd. 1 week na de krokusvakantie kreeg ik eerst nekpijn, maar dat ging na een paar dagen weer over. In de periode daarna kreeg ik soms hoofdpijn, steken in mijn hoofd en later werd ik ook iets duizelig. Een paar weken geleden zeiden mijn ouders dat ik onduidelijk begon te praten en het hockeyen ging ook moeilijker, vooral de techniek. Ook begon ik mij soms te verslikken. Na de Pasen ging het weer slechter. Het schrijven op school lukte ook niet meer goed. Wij hebben direkt een afspraak gemaakt met de huisarts.
Dezelfde dag (woensdag 23 april), zijn we naar de Neuroloog gegaan en hebben ze een MRI-scan van mijn hoofd gemaakt. 's Middags om 16.00 uur kregen we het slechte bericht dat er een tumor in mijn hoofd zit, op een hele moeilijke plaats, waardoor het niet mogelijk is om te opereren. De tumor zit in de hersenstam en heet een ponsglioom. We hebben heel hard gehuild en zijn direkt naar huis gegaan. Thuis was mijn familie en Wieke (mijn vriendin), en we hebben de hele avond gehuild. De volgende dag ben ik met mijn vader en moeder naar school gegaan om het zelf aan mijn klasgenoten te vertellen. Ik vond dit wel heel moeilijk maar ik wilde niet dat ze het van anderen hoorden. Iedereen was heel verdrietig. Vrijdag moest ik naar het Academisch Ziekenhuis in Groningen. Daar heeft een professor mij onderzocht en weer naar de MRI gekeken en het weer met anderen besproken. Het was inderdaad een ponsglioom en niet te opereren. Chemotherapie helpt ook niet, maar ik moet wel worden bestraald. Dat heet radiotherapie. Gelukkig kan dit in Enschede en hoef ik daarvoor niet naar Groningen want dat moet waarschijnlijk 6 weken lang elke dag. Mijn vader heeft mij er al wat over verteld, want hij heeft zelf 9 jaar geleden ook bestraling gehad. Zaterdag heb ik mijn hockey-team (ik speel in hockeyclub Twente B1) het slechte nieuws verteld en heb nog meegedaan in een vriendschappelijke wedstrijd tegen B2.
Het gaat ondertussen wel slechter met mij. Ik voel me moe en heb steeds meer moeite met eten en drinken. Ik verslik me gauw en praten gaat ook moeilijker. Ik merk dat ook het lopen meer moeite kost en dingen met m'n handen zoals veters strikken of knopen dichtdoen, lukken soms niet. Maandag 28 april moet ik naar de Radiotherapie in Enschede. Wil je verder weten hoe het met mij gaat, lees dan mijn dagboek.
